اینترنت فیبر چیست؟

اتصال فیبر به شما امکان می‌دهد تا از طریق کابل‌های فیبر نوری که از سیگنال‌های نوری برای ارسال داده استفاده می‌کند، به اینترنت متصل شوید. به دلیل فناوری جدیدی که در پشت این اتصال فیبری وجود دارد، اینترنت فیبر از نظر سرعت و قابلیت اطمینان از DSL و اینترنت کابل پیشی گرفته است. در ادامه‌ی این مطلب ایساج می‌توانید بیشتر با اینترنت فیبر نوری آشنا شوید.

اینترنت فیبر نوری چیست؟

اینترنت فیبر نوری (fiber-optic internet) که به طور معمول به آن اینترنت فیبر هم گفته می‌شود یک اتصال باند پهن است که می‌تواند با کمترین زمان تاخیر، به سرعت 940 مگابایت در ثانیه برسد. این فن‌آوری از کابل فیبر نوری استفاده می‌کند که به طور حیرت‌انگیزی می‌تواند داده‌ها را با سرعتی حدود 70 درصد سرعت نور ارسال کند. بعلاوه، کابل‌های فیبر نوری به اندازه‌ی سایر انواع کابل‌های قدیمی به شرایط آب و هوایی حساس نیستند و این مساله به کاهش قطعی در اینترنت فیبر کمک می‌کند.

کابل فیبر نوری در برابر تداخلات مغناطیسی نیز مقاوم است. اینترنت فیبر برای چندین کاربر مناسب است که به طور همزمان با دستگاه‌های مختلف خود به اینترنت متصل می‌شوند. در ادامه‌ی این مطلب به معرفی سرویس اینترنت فیبر یا فیبر نوری می‌پردازیم.

(با روش های ساخت اپل آیدی آشنا شوید.)

تاریخچه‌ی کابل و اینترنت فیبر نوری

اگرچه بسیاری از افراد اینطور تصور می‌کنند که فن‌آوری فیبر نوری یک فن‌آوری مدرن است اما تاریخچه‌ی آن به دهه‌ی 1970 بازمی‌گردد که از فیبر نوری برای اولین بار در مخابرات استفاده شد. در سال 1988 کابل‌های فیبر نوری از طریق اقیانوس، آمریکا را به اروپا متصل کرد و در طول سال‌ها خطوط بیشتری در زیر دریا قرار گرفت به طوری که امروزه شبکه‌ی عظیمی از کابل‌های فیبر نوری در سراسر کره‌ی زمین کشیده شده است.

شبکه‌های فیبری در حال رشد با قابلیت‌های پرسرعت بودن و انتقال قابل اطمینان داده‌ها باعث ایجاد پیشرفت چشمگیری در زمینه‌ی مخابرات شد و در واقع فن‌آوری فیبر نوری همان چیزی است که عصر اطلاعات را امکان‌پذیر ساخته است. در کشورهای پیشرفته، سال‌ها قبل خطوط فیبر نوری جایگزین خطوط مسی قدیمی شدند و هسته یا ستون فقرات شبکه‌های اینترنت فعلی را تشکیل داده‌اند.

اخیرا نصب کابل‌های فیبری بسیار مقرون به صرفه‌تر از سیم‌های مسی است. بنابراین همانطور که تکنولوژی روز به روز در حال پیشرفت است، شبکه‌های فیبر نوری به سرعت در شهرها گسترش می‌یابند و مستقیما به همه‌ی خانه‌ها راه پیدا می‌کنند.

(در مورد روش های جلوگیری از هک شدن وای فای مطالعه کنید.)

کابل فیبر نوری چیست؟

کابل فیبر نوری که در زیر زمین، بالای زمین و زیر دریا انتقال داده می‌شود، هسته‌ی اصلی شبکه‌ی فیبر نوری را تشکیل می‌دهد. این کابل‌ها (که با کابل‌های مسی سنتی مورد استفاده در اتصالات DSL متفاوت است) از دسته‌هایی مشتکل از هزاران رشته یا الیاف شیشه‌ای کوچک ساخته شده‌اند. هر فیبر بسیار کوچک و تقریبا به اندازه‌ی تار موی انسان نازک است. فیبرهای نوری، نور را منتقل می‌کنند و داده‌ها را در طول کابل با سرعت فوق‌العاده بالایی حمل می‌کنند. کابل فیبر نوری از دو جزء اصلی تشکیل شده است: هسته و روکش.

کایل فیبر نوری که برای اینترنت فیبر نوری استفاده می‌شود متشکل از دو جزء اصلی هسته و روکش است.

(در ایساج بخوانید: اسپم چیست؟)

هسته

هسته از شیشه ساخته شده است و داخلی‌ترین لایه‌ی کابل فیبر نوری را تشکل می‌دهد که در طول آن داده‌ها با استفاده از پالس‌های نوری منتقل می‌شوند.

روکش

روکش، لایه‌ای ضخیم‌تر از جنس پلاستیک یا شیشه است که دور هسته را می‌پوشاند. این بخش از ماده‌ای با تراکم متفاوت ساخته شده است تا پالس‌های نور درون هسته را حفظ کند و نور (سیگنال داده‌ها) از بین نرود. با بهره‌گیری از پدیده‌ای به نام «بازتاب داخلی کلی»، نور می‌تواند با سرعت بسیار بالایی در این الیاف حرکت کند. نتیجه این می‌شود که کابل‌های فیبر نوری می‌توانند داده‌ها را با سرعتی حدود 70 درصد سرعت نور یا 200.000 کیلومتر در ساعت ارسال کند.

استفاده از این فیبرها برای انتقال داده منجر به ایجاد شبکه‌های اینترنت فیبر بسیار پرسرعت و قدرتمند می‌شود که از پهنای باندی بالاتر و تاخیر کمتری نسبت به سایر روش‌های انتقال داده برخوردار هستند.

(با روش‌های مختلف کاهش حجم عکس و تصاویر آشنا شوید.)

کابل فیبر نوری چگونه اطلاعات را منتقل می‌کند؟

تمام داده‌ها را می‌توان به آنچه «باینری» نامیده می‌شود، تقسیم کرد؛ مجموعه‌ای از صفر و یک‌ها که محتوای یک داده را تشکیل می‌دهند. در کابل‌های فیبر نوری، بیت‌های کوچک باینری به پالس‌های نوری LED تبدیل می‌شوند. بنابراین داده‌ها به صورت مجموعه‌ای از پالس‌های نوری سریع از طریق کابل‌های فیبر نوری به مقصد مورد نظر ارسال می‌شوند. وقتی این داده‌ها به فواصل دور منتقل می‌شوند دستگاه‌های خاصی به نام تقویت‌کننده‌های نوری برای بهتر شدن سیگنال و اطمینان از حفظ داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سرویس اینترنت فیبر نوری چطور کار می‌کند؟

اینترنت فیبر نوری، یک تکنولوژی پیشرفته است که امکان انتقال اطلاعات به صورت نوری (در مقابل برق) را فراهم می‌کند. این تکنولوژی از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است اما دو مولفه‌ی اصلی اینترنت فیبر، فیبرهای نوری و اصطلاحا آخرین مایل (یا آخرین کیلومتر) شبکه‌ی فیبر نوری است که در ادامه در مورد هر کدام به صورت جداگانه صحب خواهیم کرد.

فیبر نوری

فیبرهای نوری بسیار ریز هستند و قطر آنها حدود 125 میکرون یا کمی بیشتر از یک موی انسان است. تعداد زیادی از این فیبرها به هم متصل می‌شوند تا یک کابل را تشکیل دهند (این نوع کابل با کابل‌های کوآکسیکال مسی متفاوت هستند). فیبرهای نوری پالس‌هایی از نور لیزر یا LED را به پایین خط انتقال می‌دهند و همانطور که گفتیم اطلاعات را به شکل باینری (یا دوتایی)، مشابه به صفر و یک مورد استفاده در الکترونیک، منتقل می‌کنند.

فیبرهای نوری اطلاعات را به شکل باینری یا دوتایی (مشابه با سیستم صفر و یک در کامپیوتر) انتقال می‌دهند.

(در مورد کسب درآمد از یوتیوب مطالعه کنید.)

آخرین مایل (The Last Mile)

هنگامی که این پالس‌های نوری بسیار سریع به مقصد خود می‌رسند، به خروجی الکتریکی تبدیل می‌شوند که دستگاه‌ها می‌توانند آنها را درک کرده و استفاده کنند. این کار توسط یک قطعه‌ی خاص از تجهیزات به نام پایانه‌ی شبکه‌ی نوری انجام می‌شود که پس از آن سیگنال‌ها را از طریق اتصال اترنت به کاربر می‌فرستد. این فاصله از خط اصلی شبکه‌ی فیبر و کاربر نهایی با عنوان “آخرین مایل” نامیده می‌شود (که البته اغلب بسیار کوتاه‌تر از یک مایل است).

فیبر خالص به اتصالات فیبری گفته می‌شود که مستقیما به خانه، محل کار یا کامپیوتر کاربر می‌رسد و سریع‌ترین و البته گران‌قیمت‌ترین گزینه‌ی آخرین مایل است؛ چرا که سرعت و قابلیت اطمینان کامل فیبر را مستقیما به کاربر ارائه می‌دهد.

(مطالعه مطلب کسب درآمد از اینترنت می‌تواند برای شما مفید باشد.)

تفاوت اینترنت فیبر نوری با سایر انواع اینترنت‌ها

همانطور که می‌دانید انواع دیگری از سرویس‌های اینترنت مانند DSL، dial-up، اینترنت کابل و ماهواره نیز وجود دارد. تفاوت اصلی این است که فیبر مانند سایر اتصالات اینترنت از جریان برق استفاده نمی‌کند. در اینترنت فیبر نوری از نور استفاده می‌شود که از طریق هسته‌ی فیبر شیشه‌ای منتقل می‌شود. تکنولوژی‌های اینترنت به طور چشم‌گیری در طول زمان پیشرفت کرده است. در ادامه‌ی این مطلب به معرفی مختصر انواع اصلی اتصالات اینترنت که هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرند و نحوه‌ی کار آنها اشاره می‌کنیم.

اینترنت Dial-up

اینترنت Dial-up یا شماره‌گیری، نسبت به بیست سال گذشته بسیار کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش از خطوط تلفن موجود که معمولا از نوع مسی است، استفاده می‌شود. Dial-up از فرکانس قابل شنیدن خط تلفن ثابت استفاده می‌کند و به همین خاطر است که هنگام اتصال صدای ممتد بوق‌هایی را می‌شنوید. بعلاوه هنگام اتصال اینترنت Dial-up نمی‌توانید از خط تلفن استفاده کنید.

میانگین سرعت اتصالات اینترنت Dial-up حدود 56 کیلوبایت بر ثانیه (حدود 0.05 مگابایت بر ثانیه) برای دانلود و آپلود اطلاعات است.

(از مطلب کاهش مصرف اینترنت اندروید بازدید کنید.)

اینترنت DSL

سرویس اینترنت DSL (یا خط مشترک دیجیتال) نیز از خطوط تلفن برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کند. اما بر خلاف Dial-up در اینترنت DSL از فرکانس‌های غیرقابل شنیدن استفاده می‌شود و بنابراین با سرویس تلفن صوتی شما تداخل ایجاد نمی‌کند. در DSL از یک سیم تلفن استاندارد برای اینترنت استفاده می‌شود در حالی که اینترنت فیبر از کابل اترنت ستفاده می‌کند.

اینترنت DSL در مقایسه با اینترنت کابل و اینترنت فیبر نوری کندتر است و قابلیت اطمینان کمتری دارد. سرعت این نوع اینترنت حداکثر می‌تواند به 100 مگابایت بر ثانیه برسد اما اغلب بسیار کمتر از آن است. بعلاوه به خاطر تخریب سیگنال‌ها، برای انتقال داده‌ها در مسیرهای طولانی کمتر قابل اطمینان است. با این وجود اینترنت DSL در اکثر مناطق به ویژه مناطق شهری بسیار در دسترس است.

میانگین سرعت اینترنت DSL برای دانلود بین 1 تا 100 مگابایت بر ثانیه و برای آپلود اطلاعات حداکثر 20 مگابایت بر ثانیه است.

(در مورد تفاوت سیم کارت دائمی و اعتباری مطالعه کنید.)

 اینترنت کابل

اینترنت کابل از همان خط (یا حداقل همان نوع خط مشابه) استفاده می‌کند که سرویس تلویزیون کابلی شما از آن استفاده می‌کند و به کابل کوآکسیکال معروف است. سرعت اینترنت کابل می‌تواند به طور گسترده‌ای متفاوت باشد و به طور میانگین برای دانلود 940 مگابایت بر ثانیه و برای آپلود حداکثر 50 مگابایت بر ثانیه است.

اینترنت ماهواره

اینترنت ماهواره همانطور که از نام آن پیداست از ماهواره برای انتقال سیگنال‌های اینترنتی بین خانه و مرکز شبکه استفاده می‌کند. ماهواره یکی از در دسترس‌ترین و گسترده‌ترین انواع اینترنت در آمریکا است و معمولا برای مناطق روستایی و یا دورافتاده تنها گزینه‌ی اتصال به اینترنت محسوب می‌شود.

اینترنت ماهواره در مقایسه با انواع دیگر اینترنت از جمله اینترنت فیبر نوری، عملکرد خیلی خوبی ندارد. سرویس‌های اینترنت ماهواره اغلب دارای محدودیت در میزان داده‌ها و تاخیر بالا هستند که می‌تواند بر فعالیت‌هایی مانند بازی آنلاین و تماس‌های ویدئویی تاثیر منفی داشته باشد.

اگرچه حداکثر سرعت اینترنت ماهواره می‌تواند به 100 مگابایت بر ثانیه برسد، اتصال آن مانند اینترنت DSL اغلب به این اندازه سریع نخواهد بود و این سرعت زیاد تنها در مناطقی محدود و با قیمت‌هایی بالا امکان‌پذیر است.

(مطلب نصب افزونه در کروم اندروید می‌تواند برای شما مفید باشد.)

آیا اینترنت فیبر نوری سریع‌تر است؟

اتصالات اینترنت پرسرعت داده‌ها را با سرعت‌های متفاوتی منتقل می‌کنند. اینترنت فیبر نوری علاوه بر سریع بودن بسیار قابل اطمینان نیز هست و انتخابی بسیار عالی برای افراد دورکار، گیمرها، مصارف چند کاربره و مشاغل محسوب می‌شود. در مورد سرعت اینترنت فیبر نوری بیان این نکته نیز ضروری است که نمی‌توان تاثیر وای فای را بر آن نادیده گرفت.

سرعت اتصال روزمره که تجربه می‌کنید می‌تواند با استفاده از تکنولوژی وایرلس محدود شود و در مقایسه با سرعت اینترنت سیمی که به روتر شما متصل می‌شود، قدرت سیگنال در حالت وایرلس یا بی‌سیم از بین رفته و پهنای باند آن کاهش می‌یابد.

(در مورد اینترنت 5G در بلاگ ایساج مطالعه کنید.)

مزایای استفاده از اینترنت فیبر نوری

اینترنت فیبر برای خانوارهایی که چند کاربر به طور همزمان از اینترنت استفاده می‌کنند، به تماشای فیلم می‌نشینند، بازی آنلاین انجام می‌دهند یا فایل‌های بزرگ را به طور همزمان ارسال و یا دریافت می‌کنند بسیار مناسب است. خانه یا محل کاری که مجهز به اینترنت فیبر است می‌تواند تجربه‌ای استثنایی را در تمام دستگاه‌ها و سیستم‌های متصل به اینترنت، از جمله امنیت خانه، ترموستات‌های هوشمند، گاز، یخچال و سایر وسایل متصل به اینترنت فراهم کند.

سرعت بیشتر اینترنت فیبر باعث می‌شود در زمان پخش ویدئوهای آنلاین تاخیر کمتری ایجاد شود. به عنوان مثال سرعت متوسط دانلود یک فایل بزرگ رسانه (6.5 گیگ) با انواع مختلف اینترنت به صورت زیر است:

• اینترنت Dial-up – یازده روز
• اینترنت DSL – یک تا 14 ساعت
• اینترنت کابل – یک دقیقه تا 14 ساعت
• اینترنت فیبر – حدود 1 دقیقه

با تمام آنچه گفته شد شاید تعجب کنید چرا همه‌ی اینها حائز اهمیت است. چگونه تکنولوژی اینترنت فیبر نوری می‌تواند بهتر باشد؟ دو مزیت اصلی اینترنت فیبر سرعت و قابلیت اطمنیان آن است.

(در مورد هدیه شتاب در پرداخت همراه اول مطالعه کنید.)

سرعت اینترنت فیبر نوری

کابل‌های فیبر نوری دارای ظرفیت پهنای باند بسیار بالا هستند. بسیاری از اتصالات فیبر تجاری می‌توانند سیگنال‌ها را با سرعتی بالای 10 گیگابایت بر ثانیه منتقل کنند درحالی که اتصالات فیبر خانگی به حداکثر سرعت 940 مگابایت بر ثانیه می‌رسند. چه اینترنت فیبر را برای منزل می‌خواهید و چه محل کار خود، اینترنت فیبر برای بارگذاری و بارگیری (آپلود و دانلود) عملکردی بسیار عالی دارد و بسیار سریع‌تر از بسیاری از سرویس‌های اینترنت کابلی و DSL است.

قابل اطمنیان بودن اینترنت فیبر نوری

کابل‌های فیبر نوری کمتر در معرض «تضعیف» یا از دست دادن سیگنال‌های اینترنتی هستند. این کابل‌ها بعلاوه تاخیر کمی دارند، یعنی زمانی که طول می‌کشد سیگنال به کامپیوتر دیگری برسد و دوباره به کامپیوتر شما بازگردد. این مساله باعث می‌شود اینترنت فیبر در مقایسه با انواع دیگر اتصال اینترنت، بسیار قابل اطمینان‌تر و سازگارتر باشد.

محدودیت‌های استفاده از اینترنت فیبر نوری

در مورد مزایای اینترنت کابل نکاتی را بیان کردیم؛ شاید لازم باشد به چند نمونه از اشکالات استفاده از این تکنولوژی نیز اشاره‌ای داشته باشیم.

هزینه‌ی استفاده از اینترنت کابل

یکی از اشکالات عمده و اصلی اینترنت فیبر نوری، گران بودن راه‌اندازی و استفاده از آن نسبت به اینترنت DSL است. نصب آن بسیار گران است چرا که اینترنت فیبر یک تکنولوژی جدید است و زیرساخت‌های کافی در تلفن‌های خانگی موجود، وجود ندارد. بعلاوه هر آن چیزی که سریع‌تر باشد و قابلیت اطمینان بالاتری داشته باشد متعاقبا گران‌تر نیز خواهد بود.

 در دسترس بودن منطقه‌ای اینترنت فیبر نوری

این مورد از اهمیت زیادی برخودار است. اینترنت فیبر نوری یک اینترنت محدود به منطقه است و بسیاری از مناطق به ویژه مناطق دور از دسترس، دستیابی به این تکنولوژی را دشوار می‌دانند. در مناطق پرجمیت‌تر زیرساخت‌های اینترنت و کابل فیبر نوری در حال اجرا است اما برای فراگیر شدن و در دسترس قرار گرفتن برای عموم، همچنان زمان زیادی لازم است.

ارائه دهندگان اینترنت فیبر نوری

اینترنت فیبر نوری به خاطر سرعت بالاتر، بسیار پرطرفدار است و بسیاری از کاربران به دنبال تهیه‌ی اینترنت فیبر هستند. این نوع اینترنت سال‌های زیادی است که وارد ایران شده و شرکت مخابرات یکی از ارائه‌دهندگان اصلی اینترنت فیبر است. اینترنت فیبر نوری مخابرات معمولا اولین گزینه‌ی در دسترس است. مشترکین مخابرات از جمله مشترکین خانگی در صورت وجود زیرساخت‌های لازم می‌توانند نسبت به خرید اینترنت فیبر نوری اقدام کنند.

تا مدت‌ها مخابرات به عنوان اولین و تنها ارائه‌دهنده‌ی اینترنت فیبر نوری یا تانوما(Tanoma) فعالیت می‌کرد و این انحصار باعث ایجاد نارضایتی در میان کاربران شده بود. به همین خاطر مخابرت با شرکت‌های دیگر از جمله شاتل، آسیاتک، های وب و غیره قرارداد بسته است تا این شرکت‌ها نیز اینترنت فیبر را به مشتریان خود ارائه دهند. با این حال اینترنت فیبر نوری آسیاتکفعلا خدمات ارائه نمی‌دهد.

(با روش های شارژ سیم کارت ایرانسل اشنا شوید.)

اینترنت فیبر نوری شاتل

اینترنت فیبر نوری شاتل با سرعت بالا، یک انتخاب عالی برای کاربرانی است که به دنبال تجربه‌ی عالی در فعالیت‌های آنلاین خود هستند. سرویس اینترنت فیبر نوری شاتل با سرعت 100 تا 1000 مگابیت بر ثانیه برای ارسال و دریافت داده‌ها عمل می‌کند و با ویژگی‌های زیر همراه است:

• اتصال قوی اینترنت بدون قطعی
• امکان انجام بازی‌های آنلاین با حداقل پینگ و تاخیر
• خدمات آنلاین با کیفیت بالا و بدون قطعی

خرید اینترنت فیبر نوری

همانطور که در این مطلب بیان کردیم، اینترنتِ فیبر نوری با سرعت بیشتری نسبت به سایر سرویس‌های اینترنت ارائه می‌شود و مخابرات به عنوان ارائه‌دهنده‌ی اصلی آن شناخته می‌شود. اینترنت فیبر نوری در کرج، شیراز، مشهد، اهواز، قم، بوشهر، تهران و سایر شهر‌های ایران در دسترس است و می‌توانید نسبت به خرید آن از شرکت مخابرات و یا شاتل اقدام کنید. قیمت اینترنت فیبر نوری مخابرات تهران و سایر شهرستان‌ها را می‌توانید در سایت مخابرات چک کنید و بسته‌های مناسب خود را تهیه کنید.

منبع مطلب