تفاوت WiMAX و LTE و مزایای استفاده از TD-LTE
با پیشرفت تکنولوژی و مخصوصا ورود گوشیهای اسمارت، دنیای مجازی بخش مهمی از دنیا واقعی ما شد. بنابراین فناوریهای مختلف برای ایجاد اینترنت با سرعت بالاتر و شرایط بهتر با یکدیگر به رقابت پرداختند. در این متن قصد داریم که به بررسی اینترنت کابلی ADSL، دردسرهای استفاده از ADSL، تفاوت WiMAX و LTE، اینترنت wimax، شباهتهای تکنولوژی WiMAX و LTE و تکنولوژی LTE بپردازیم.
اینترنت وایرلس و تفاوت WiMAX و LTE
با خدمات اینترنت تلفن همراه و ظهور گوشیهای اسمارت، فناوری دیگری به نام: اینترنت وایرلس شکل گرفت. با پوشش خوب اپراتورهای تلفنهای همراه در مناطق مختلف و ورود گوشیهای هوشمند شرایط دسترسی به اینترنت به خدمات مکالمه افزوده شد. به این ترتیب کاربران میتوانستند در فضاهایی که شرایط اتصال به ASDL فراهم نبود، از تلفنهای همراه خود برای دسترسی به اینترنت استفاده کنند. اما این اینترنتی نبود که حرفهایها را قانع کند. به مرور زمان، خدمات اینترنت تلفن همراه نشان داد که بصورت سرویسدهی باند پهن وایرلس، پتانسیل تأمین اینترنت ثابت، برای کاربران در خانه و یا دفتر کارشان را دارد.
(مطلب راههای افزایش سرعت اینترنت در اندروید، با توجه به سرعت پایین اینترنت در این روزها میتواند برایتان کاربردی باشد.)
به عبارتی دیگر، این بار برای استفاده از سرویس اینترنت به تلفن ثابت، تلفن همراه یا مودم 3G/4G نیازی نیست و به جای آنها فقط یک مودم ثابت که خیلی شبیه به مودم ADSL است و یک سیم کارت، کافی است. در این زمینه دو تکنولوژی مهم، WiMAX و LTE به بازار معرفی شدند که علیرغم شباهتهایی که دارند، رقیب یکدیگر به حساب میآیند. در ادامه، ما قصد داریم که ویژگیها و تفاوت WiMAX و LTE را مورد بررسی قرار دهیم:
اینترنت WiMAX
وایمکس WiMAX مخفف (Worldwide Interoperability for Microwave Access) است و استفاده از آن، بر اساس مجموعهای از استانداردهای IEEE مورد تأیید واقع شد. از سال 2002، استاندارد IEEE معروف به (Wireless MAN Standards) برای دسترسی به پهنای باند وایرلس در فضاهای شهری و عمرانی توسعه پیدا کرد. این استاندارد که به نام 802.16 نیز معروف است به دلیل اتصال وایرلس، به یک رقیب بزرگ و جدی برای خدمات اینترنتی کابلی ADSL تبدیل شد. وایمکس ترکیبی است از دامنهی وسیع شبکههای تلفن همراه با سرعت وای- فای.
به زبانی سادهتر، وایمکس در واقع همانند وای-فای خانگی است که با فرکانسهای قویتر، یک منطقهی وسیع را تحت پوشش قرار میدهد. اما طولی نکشید که تکنولوژی LTE با سازگاری بیشتر، وایمکس را از میدان به در کرد. در بخش تفاوت WiMAX و LTE توضیح بیشتری داده خواهد شد.
تکنولوژی LTE
فناوری LTE برخلاف وایمکس، با فناوری تلفن همراه 3CPP استانداردسازی شد. این تکنولوژی بزرگترین قدم برای عبور از اینترنت 3G به نسل چهارم شبکههای تلفن همراه 4G است، که با ظرفیت بالا و حداقل تأخیر، جوابگوی نیاز کاربران شد. فناوری LTE در واقع یکی از تکنولوژیهای تلفن همراه است که در کنار سایر استاندارهای صنعتی در حال پیشرفت است و با رشد و تکامل سایر فناوریها به بهترین گزینه برای تأمین اینترنت تبدیل شده است. تکنولوژی LTE به دو صورت: FD (اینترنت در حال جابهجایی) و TD (اینترنت ثابت) ارائه میشود.
(پیشنهاد میکنیم مطلب تفاوت مگابایت و مگابیت را از دست ندهید.)
شباهتهای تکنولوژی WiMAX و LTE
برای آشنایی بیشتر با تکنولوژی وایمکس و LTE ابتدا شباهتهای شاخص آنها را بیان کرده و بعد به تفاوتهای آنها میپردازیم:
- وایمکس و LTE هر دو بر اساس تکنولوژی IP طرح ریزی شدهاند.
- هر دو آنها از تکنولوژی آنتن Multiple Input Multiple Output) MIMO) پشتیبانی میکنند.
- هر دوی آنها از فرکانس Orthodontic Frequency Division Multiplexing) OFDM) استفاده میکنند.
البته که شباهتهای WiMAX و LTE به این موارد ختم نمیشود، اما برای تخصصیتر نشدن مطلب، ما به همین چند مورد شاخص بسنده میکنیم.
تفاوت WiMAX و LTE
یکی از مهمترین تفاوت WiMAX و LTE، استفاده از نوع باند است. تکنولوژی LTE فقط مجوز استفاده از باندهایی با بسامد بالا را دارد، درحالیکه WiMAX تعریفی برایش مشخص نشده است و هر نوع باندی را با هر میزان بسامدی انتخاب میکند. همین امر موجب شده است که LTE حتی در فرکانسهای بسیار پایین نیز پاسخگو باشد، به همین دلیل از پوشش بهتری برخوردار است.
در تکنولوژی LTE فاصلهی واسطهی استاندارد 15 کیلو هرتز تعریف شده است، در حالیکه حتی در نسخهی دوم WiMAX با اینکه ارتقاء پیدا کرده، هنوز از فضای 10.49 کیلو هرتز استفاده میشود. افزایش فاصله در LTE موجب ایمنی در برابر گسترش فضای داپلر میشود. این تکنولوژی میتواند سرعت کاربر را تا 350 کیلومتر بر ساعت مدیریت میکند. در حالیکه، وایمکس سرعت 120 کیلومتر بر ساعت را پشتیبانی میکند.
(مقالهی بزرگترین شرکتهای ارائه دهنده اینترنت در دنیا نیر میتواند برایتان جالب باشد.)
در بخش انتقال داده، هنوز تکنولوژی LTE اولین و برترین جایگاه را دارد. اگرچه پارامترهای مختلفی بر عملکرد فناوریهای بیسیم و حداکثر سرعت در پیوندهای آنها تأثیر میگذارد، اما بالا بودن پهنای باند در کانالهای LTE باعث میشود که پوشش بهتری برای انتقال داده با سرعت بیشتری در شرایط مشابه با وایمکس فراهم کند. یکی دیگر از مزیتهای عالی سیستم LTE در بخش تفاوت WiMAX و LTE کاهش چشمگیر مصرف برق از سمت کاربر است، و این شرایط ایدهآلی را برای کاربرانی که از سیستم مبتنی بر باتری استفاده میکنند، فراهم میسازد.
خداحافظی با وایمکس
با توجه به همهی این موارد، دیگر وایمکس از رده خارج شده و میدان را به رقیبش واگذار میکند. با پیشرفت فناوریهای تلفن همراه و ارائه اینترنت 5G، هیچ دلیلی وجود ندارد که اپراتورها بر روی سرویس WiMAX سرمایهگذاری کنند. LTE نه تنها با مجموعه خدمات خود، ساختاری یکپارچه ایجاد کرده، بلکه بهترین گزینهها را به کاربران ارائه میدهد. با پایداری و سازگاری بالا، بیشتر میتواند پاسخگوی نیاز کاربران باشد.
LTE برندهی رینگ “تفاوت WiMAX و LTE”
انتخاب تکنولوژی LTE، برای شرایطی که نمیتوان از اینترنت کابلی استفاده کرد و برای افرادی که محل کار ثابتی ندارند یکی از بهترین گزینهها است. چون برای استفاده از اینترنت کابلی باید مراحل خسته کننده و وقت گیری، مثل احراز هویت صاحب خط ثابت و خالی بودن پورت مخابرات طی شود، اما برای داشتن اینترنت LTE، فقط با یک سیمکارت و یک مودم، این دردسرها را نخواهید داشت.
جدا از این موارد، برای داشتن نت خوب و سرعت بالا، نزدیک بودن به فرستنده یکی از فاکتورهای مهم است، بنابراین اگر شرایط پوششدهی نت وایرلس جور باشد، مطمئنا از گشت و گذار در دنیای مجازی، نهایت لذت را خواهید برد. ضعف زیرساختهای شهری که موجب میشد کاربران اینترنت را با نویز و پینگ (Ping) بالا و افت سرعت داشته باشند ولی حالا با LTE میتوان بازیهای آنلاین، دانلود فایلهای پرحجم، تماشای فیلم و کلیپ را با سرعت و پایداری بالا تماشا کرد و لذت برد.
(برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اینترنت ماهواره در این مطلب وبلاگ ایساج با ما همراه باشید.)
ADSL همچنان دروازهی بیرقیب دنیای مجازی
بعد از تجربهی سخت Dial-Up، اینترنت کابلی با پهنای باند بالا یعنی سرویسهای ADSL وارد کار شدند. با این تکنولوژی انقلابی عظیم در وضعیت اینترنت ما ایجاد شد که دیگر خبری از اشغال شدن تلفن، شمارهگیری، صداهای عجیب و غریب نبود. کاربران با اشتیاق تمام به استقبال اتصال ADSL رفتند. حالا دیگر با یک اتصال پایدار، سرعتی بالا و تجربهی نصب بیدردسر به اینترنت کام کاربران را شیرین کرد. برای استفاده از این سرویس، بنظر میآمد داشتن یک خط تلفن، یک مودم (کمی متفاوت) و یک کامپیوتر کافی است. اما موضوع به همین راحتیها هم نبود.
بعد از Dial-Up، ورود اینترنت کابلی از نوع فناوریهای DSL، برای کاربرانی که نزدیک دکلهای مخابراتی بودند، دنیای مجازی بسیار پرشکوه و عالی شد. اما به دلیل ضعف زیرساختهای عمرانی و هزینههای بالا، خیلی از متقاضیان بینصیب ماندند. اینگونه شد که اینترنت وایرلس بخاطر استفادهی همه جانبه، چه در حال حرکت و چه به صورت ثابت، طرفداران زیادی را به خود جلب کردند.
دردسرهای استفاده از ADSL
برای بهرهبردن از ADSL جدا از هزینهها و مراحل احراز هویت صاحب خط و اینجور مسائل امنیتی، مشکل مهم دیگر ضعف ارائه سرویس در مناطق مختلف است؛ که به زبان ساده و بدون توضیحات فنی و اصطلاحات پیچیده، در کل به معنای عدم سازگاری و تطبیق ADSL با برخی از خطوط تلفن است. البته خالی بودن پورتهای مخابراتی نیز خودش به تنهایی چالشی بزرگ به حساب میآید. با ساخت و سازهای وسیع در حاشیههای شهرهای بزرگ و روستاها، حتی دسترسی به خط تلفن ناممکن شد، چه برسد به اینترنت!
حالا اگر شما جزو آن دسته افرادی هستید که نوع خطوط تلفن شما از جنس مِس است و محل زندگیتان تا مرکز مخابرات فاصلهی زیادی ندارد و میتوانید به راحتی از ADSL استفاده کنید، واقعا بخت با شما یار بوده، چون ADSL2+ و VDSL (نسل جدید DSL) نیز با سرعت بالاتری ارائه میشود. بنابراین بدون اشغالی خط تلفن و کمترین قطعی، میتوانید زندگی مجازی خوب و مطلوبی داشته باشید. اما درست زمانی که قصد جابهجایی دفتر کار یا محل زندگیتان را داشته باشید مجددا با چالشهای نصب ADSL روبهرو خواهید شد و روز از نو، روزی از نو!